In de labyrintische annalen van militaire geschiedenis is er een figuur die een speciale plaats inneemt in de formatie van vroegmoderne legers: de piekenier. Deze soldaten, gewapend met lange speren, genaamd pieken, stonden vaak in de voorhoede van de strijd en vertegenwoordigden een combinatie van fysieke kracht, discipline en teamwerk.
Oorsprong en Ontwikkeling
De piek als wapen is al zo oud als de geschiedenis van de oorlogvoering zelf. Maar het was in de late middeleeuwen en de vroegmoderne periode dat piekeniers een centrale rol begonnen te spelen op Europese slagvelden. Ze waren essentieel in het beschermen van andere soldaten, vooral musketiers, tegen cavalerie-aanvallen.
In de formatie van de 'Tercio', een Spaanse militaire eenheid uit de 16e en 17e eeuw, werden piekeniers strategisch geplaatst rond musketiers. Deze formatie was ontzettend effectief en werd door veel Europese legers overgenomen.